Hij reed nog maar net op de A1 en ervoer al een euforische vrijheid. Mede-eigenaar van D&B Eventmarketing Lennart Peeperkorn nam drie maanden vrij om na zestien jaar werken even echt af te kunnen koppelen. Een missie in Rusland moest hem daarbij helpen. “Ik ging van achter naar vóór de schermen.”
Negen dagen lang reed Peeperkorn zo’n 300 kilometer per dag in zijn authentieke Landrover uit ‘76. Een perfecte manier om te ‘unwinden’, vindt hij. “Als ik was gaan vliegen dan was ik van de ene chaos in de andere beland. Nu had ik uren de tijd om na te denken en los te laten. Hij grinnikt: “Aan het eind van dag 1 kreeg ik een pushbericht van mijn telefoon met de mededeling dat ik de A1 naar huis kon nemen en dat het niet druk was. Mijn reis ging echter de andere kant op. Over alleen maar B-wegen naar St. Petersburg; prachtig! Wat is Europa onwijs mooi en wat een eindeloze ruimte ligt er ten oosten van ons.”
Onderweg maakte Peeperkorn typische avonturen mee. “In Polen overnachtte ik bij een oude artillerie-officier waarmee niet te communiceren viel. Het ontbijt bestond uit vlees, vlees en nog eens vlees. Ik belandde bij toeval in een kunstenaarsdorpje in Noord Duitsland en in bedevaartsoord Kryžiu Kalnas vlakbij Šiauliai heb ik me vergaapt aan duizenden kruisen op een berg. Ik gaf een lift aan een vrijwilligster van een Europese Jongerenwerker die reisde met een cactus die ze de naam Frieda gegeven had. En ik kreeg het Waddeneiland-gevoel toen ik langs de Baltische Zee reed. Ook stuitte ik bij toeval op een aantal monumenten voor de oorlogsslachtoffers van de WOII. Dat maakte indruk, zo’n bescheiden steen op een massagraf in een verlaten bos.”
De reis ging niet alleen maar over rozen. “Op het Russische schiereiland Kaliningrad in Polen werd ik na uren wachten teruggestuurd omdat ik niet het juiste visum had. Dan krijg je een formulier in het Russisch en toen ik de beambte vragend aankeek, ging die alleen maar harder schreeuwen. Alsof ik daar beter Russisch door ga begrijpen! Vervolgens moest mijn auto gecontroleerd worden. Zes man vlogen op mijn auto af. Ik vroeg me af wat wijsheid was; alles maar laten gebeuren of in opstand komen. De reserveonderdelen van de auto zitten in een houten munitiekist en toen de boodschap ‘everything out’ luidde, vroeg ik: ‘do I have to take the rockets out as well?’. Daarmee was het ijs gebroken, mocht ik zelfs met hen op de foto en lieten ze de auto verder met rust.”
Hoewel de tocht op sommige momenten heel eenzaam was - soms was er niemand anders in een hotel - ontmoette Lennart ook veel mensen die volgens hem “hard, maar ook hartelijk” waren. De karakteristieke Landrover was daarbij een welkom onderwerp van gesprek. “Dan kwam ik terug van een museumbezoek en gingen mensen net op de foto met mijn auto. Dat leidde tot leuke gesprekken.” Zijn oldtimer hield het maar net vol; de laatste twee dagen van de rit functioneerden de remmen steeds minder en reed hij op goed geluk door de Russische miljoenenstad. “Later bleek dat de remcilinder het begeven had. Gelukkig kon mijn zoon die met het vliegtuig meenemen toen hij me op kwam zoeken. Het exemplaar dat ik had besteld in Nederland kwam namelijk de grens niet over. Ja, toen kneep ik hem wel even.”
Onderweg kreeg hij veel opgestoken duimen te zien, maar er waren ook voorbijgangers die niets begrepen van de boodschap op de autodeur: Amsterdam - St. Petersburg. 1918 - 2018. “Honderd jaar nadat Tsaar Nicolaas II is vermoord, reisde ik naar de voormalige Russische hoofdstad als eerbetoon aan deze tragische man, die liever aan het front vocht, dan leiding gaf aan zijn volk.” In St. Petersburg stuitte hij bij toeval op een lezing over de tsaar en werd hij bovendien uitgenodigd voor een besloten herdenkingsplechtigheid. “In eerste instantie voelde ik me daar teveel, zo achter prinses Olga Romanov en andere leden van de familie. In mijn werk ben ik gewend om achter de schermen te staan en hier was ik gast tijdens een heel bijzonder event. Toen ik de familie volgde om in de kapel het graf aan te raken en zelfs een kruisje sloeg, stapte ik heel bewust van achter naar vóór de schermen, dat was voor mij een magisch moment.”
Lennart beaamt dat zijn onderneming een aaneenschakeling is van bijzondere momenten. “Ik heb verschillende ups en downs meegemaakt. Van ‘born to be wild’ tot saaie en eenzame stukken, en van ‘waarom in vredesnaam in deze auto’ tot ‘dit heb ik maar mooi gedaan’. Achteraf gezien had ik nog wel iets langer over de heenreis willen doen. De 2,5 week in St. Petersburg waren lang genoeg; op een gegeven moment was ik echt klaar met die paleizen. Al die weelde en rijkdom. Alleen al in de Hermitage kun je weken rondlopen en steeds nieuwe dingen zien.”
De terugreis met zijn zoon was erg bijzonder, al had hij wel een ‘ik ga weer naar huis-gevoel’. “Maar ja, doorgassen gaat toch niet met die auto, dus ook over de terugreis hebben we lekker lang gedaan. Eenmaal thuis vertelden vrienden me dat ze af en toe ‘een Lennart-momentje’ hadden, waarin ze dan een update van mij bekeken en even stilstonden bij mijn avontuur. Dat vind ik wel bijzonder, ook dat ik anderen heb geïnspireerd om ook eens de stoute schoenen aan te trekken en een bepaalde reis te ondernemen. Zelf heb ik ook nog wel een tripje in gedachten, maar dat hoeft niet per se met deze auto haha. Ik heb mijn portie wel gehad.”
In St. Petersburg heeft Peeperkorn een dramatisch verlopen historisch event onderzocht met vergaande gevolgen voor de Europese geschiedenis. Wat ging er mis? En wat zijn de wijze lessen voor de eventmanagers van nu?
Ben je benieuwd naar zijn inspirerende verhaal? Wordt vervolgd. Kun je niet wachten? Vraag het Lennart!
